Grand Canyon

Grand Canyon

Dag 14

We zijn betijds aangekomen op onze volgende slaapplek. GCCV, Grand Canyon Camper Village. We mogen hier niet barbecuen ivm de extreme hitte en daardoor dus droogte. Fire risk staat op de borden op rood, high. Dan maar een salade met gebakken kip uit de pan. De temperatuur daalt hier snel in de avond, dat is wel weer eens lekker. Er komt zelfs een mevrouw vragen of we genoeg dekens, hebben voor de koude nacht. Gelukkig zijn we ook dit inmiddels gewend en zijn ze achteruit het ruim getrokken en liggen klaar voor de nacht. Inderdaad was het nodig, maar niet zo koud als Yosemite! We staan vroeg op, om 4:15u gaat de wekker! We gaan naar de zonsopkomst boven de Grand Canyon kijken... kreun... Lig je weer eens heerlijk koel te slapen, verzin je dit... Op naar de Grand Canyon dus. De mooiste spot gezocht voor sunsets (mather point), camper neergezet en wachten op de zon. Helaas rijdt de pendelbus ook al zo vroeg en staan we dus flink in de weg! Mark moet even een rondje rijden en met de kids erbij terug lopen.... nog steeds op tijd, nog een paar minuten en de zon komt op, 05:12 uur. Mooi gezicht over dat geweldige canyonlandschap. Niet eens de zon zelf die achter de bergen omhoop piept, maar de constant veranderende schaduwen over de bergen, maakt het bijzonder.

Terug naar de parkeerplaats nog even ons bed in allemaal, het is pas 6:00 uur en 10:00u vliegen we met de helikopter, spannend! 

Jeeehhhh het is 10:00 uur. We staan klaar op de helikopter luchthaven. Samen met nog 4 andere mensen gaan we de heli in! Voor het eerst allemaal. Als we opstijgen lijkt het eigelijk net een auto, maar dan in de lucht. Je voelt het niet eens, want je gaat gewoon recht omhoog. Heel bijzonder, alles trilt en schudt wel. Met je headset kan je met elkaar praten, Robin heeft alleen gehoorbescherming op. Eerst vliegen we een heel stuk over uitgestrekte bossen, op een gegeven moment zie je in de verte een bosrand en daarna.... Net een attractie, een achtbaan op zijn hoogste punt voordat je over het randje gaat. Wat daarna volgt, is moeilijk te beschrijven en ook moeilijk te fotograferen. De Grand Canyon strekt zich overal om je heen uit... Een gigantische diepte onder je met bergen en rotsen. Overal waar je kijkt, zover als je oog reikt is het een uitgestrekt natuurgebied. En wat geweldig en overweldigend om dat vanuit een helikopter te mogen zien, echt een aanrader. Alle uitkijkpunten zijn mooi, maar een zicht zoals dit krijg je alleen vanuit de lucht. Been there, done it!

Na deze geweldige ervaring gaan we nog even bij het Grand Canyon Visitors Centre langs. Binnen ieder national park kunnen kinderen junior ranger worden. Je dient hiervoor opdrachten uit te voeren, mee te gaan op een missie en vervolgens een eed sf te leggen. Laat de GRAND Canyon nou het eerste park zijn dat we hier de tijd voor hebben genomen. Een missie zijn ze te klein voor maar de opdrachten hebben ze samen met ons gemaakt. Na de opdrachten te hebben uitgevoerd hebben ze het junior ranger diploma behaald! Lisa en Robin hebben de eed afgelegd en zijn vanaf nu Junior Ranger van de Grand Canyon! Ze hebben allebei een echte grand canyon badge ontvangen. Om het geheel in stijl af te maken kopen we een echte Ranger outfit voor Lisa. Helemaal toegespitst op onze "Lisa in het wild", ze kan niet wachten om hem thuis aan haar 'beestjes-zoek-vriend' Sjon te laten zien!!! 

Op naar Flagstaff. We hadden nog geen campground voor de komende nacht. Dus we moesten er nog een zoeken. Ach we bellen de koa camping aldaar en geregeld. Nou nee, die was volgeboekt. Oepsie! En nu? Door zoeken dan maar. Nog een gebeld, ook vol. Nog een ook vol. Toen werd het wel spannend:-). Uiteindelijk gevonden: Woody Mountain campground. Wat kleiner en moeilijker te vinden op internet. Onze redding blijkbaar! Hier verblijven we maar een nachtje om vervolgens door te gaan. Het is wel weer een erg leuke campground midden in het bos. Lisa haar fantasie kan dus de vrije loop als ze  in Ranger outfit en onderbroek tussen de rv's door stapt. Gewapend met een tak om de dieren een duwtje te geven, borstel om de dieren te schoon te maken, lange stok om te lopen, plattegrond natuurlijk voor de route, fluitje met kompas-vergrootglas-thermometer om je nek en een lege keukenrol om een onbeschrijfelijk geluid mee te produceren wat ook iets met dieren te maken heeft. Nou dan ben je echt onoverwinnelijk in het wild hoor! 

Oak Creek Canyon

Dag 15

Vandaag weer een reisdag, maar natuurlijk niet zonder wat stops onderweg die we ook gezien moeten hebben. Flagstaff lijkt een beetje op een stadje wat vroeger een cowboystadje geweest kan zijn. Het is een rechte weg (Route 66) en een spoor met ellenlange goederentreinen. De route 66 loopt er dwars doorheen dus die moeten we natuurlijk zien en berijden. Wie heeft er niet van gehoord! De Route 66 doorkruist een groot deel van de Verenigde staten. De autoweg begon ooit in Chicago en eindigde helemaal in Sante Monica (Los Angeles). Deze 'highway' was 3940 kilometer lang. In 1985 werd de route 66 officieel opgeheven. Ook de tekenfilm 'Cars' speelt zich af in het fictieve stadje "Radiator Springs" langs de route 66. 

Onze verwachting was groot, een stukje oude weg met natuurlijk het teken erop om te fotograferen al liggend op de weg... Maar we hebben echt de route gereden een heel eind en uiteindelijk ook wel ergens een logo gezien, maar niet midden op de weg! En voor een historic route, was het een verdomd fraai glad stukje asfalt! Beetje jammer dus... De tekenfilm Cars past er erg goed bij, want daarin moet Mac Queen de kapot gereden weg herstellen, nou dat is inderdaad gebeurd hier en goed ook!

Oak Creek Canyon staat ook op het programma. De weg ernaar toe is prachtig door Red Rock Country, rotsachtige bergen met een diep oranje en rode kleur. Ook de vormen zijn bijzonder op te zien. We rijden door Sedona zelf, wat een prachtig dorp is dat! Vol met luxe hotels en onderkomens zo te zien...

Onderdeel van onze tour door Oak Creek Canyon is het Slide Rock State Park. Hier zijn door ondiepe poelen en gladde rotsen natuurlijke waterglijbanen ontstaan. Bijzonder leuk om mee te maken. Lisa en Mark hebben zich kostelijk vermaakt. Robin lijkt meer op zijn moeder, leuk om te kijken en een beetje poedelen met je voeten... maar niet te ver in dat koude water! Zeker een aanrader om heen te gaan, maar vergeet niet je waterschoenen en een oude zwembroek of gewoon een spijkerbroek! Het is inderdaad spekglad op blote voeten en je mooie zwembroekje blijft niet heel waarschijnlijk. Gelukkig hadden wij ons goed voorbereid!

Nou dan afgekoeld en wel uiteindelijk door met de mooie route naar Buckeye, waar we overnachten. We zouden naar Gila Bend gaan, maar we werden door het park geadviseerd ergens anders te overnachten in verband met de warmte. De hitte golf die in Nederland heerst, heerst hier ook, echter dan ruim 15 graden warmer. Het zwembad op het park is kapot en het wordt er te warm. Daarom wijken we uit naar Leaf verde RV resort, met zwembad. Na het eten nog even een duik en slapen. Morgen staat een langer trip op het programma naar San Diego. We zijn ruim over de helft van de 26 dagen, wat vliegt de tijd!